Dit is de mooiste club van allemaal...

Wat een dag, wat een overwinning. Eindelijk een voetbalwedstrijd die op een dragelijk tijdstip gekeken kan worden. Voor de voetbalfobe lezers, vandaag was de dag van Ajax - Fiorentina. De dag van de terugwedstrijd nadat ons aller Ajax eerder in Italië een 0-1 overwinning uit het vuur had gesleept.

Het was echter ook een dag waarop ik gewoon colleges diende bij te wonen. Het was vandaag de beurt aan Comparative Corporate Governance dat gepland stond in mijn agenda ten tijde van de gehele tweede helft. Echter, niet getreurd, voor alles is een oplossing. Naar goed Amerikaans gebruik heeft iedereen bij elke 'class' een laptop voor zijn neus en waar ik doorgaans mijn ouderwetse schrijfblok vol klad,vormde ik ditmaal geen uitzondering. Mijn laptop pronkte voor mij op tafel en Sopcast stond op volle toeren te draaien.

Terwijl de les voortkabbelde langs de merger van Bear Stearns en langzaam verder meanderde richting hostile takeovers en white knight, kon ik eindelijk weer eens live genieten van de enige echte godenzonen. Het mooiste was echter de goal van Leonardo. Het was de laatste minuut en ik wilde welhaast een gat in de lucht springen, het uitschreeuwen en dansend door de kamer gaan. Met alle moeite wist ik het te beperken tot een onderdrukte glimlach en van binnen was het alsof ik alvast op het Museumplein de Uefacup-winnaar aan het huldigen was. Eindelijk weer eens een goed resultaat van Ajax in Europa. Heerlijk! Met een oneindige grijns richting de metro naar huis, terwijl alles en iedereen om je heen geen enkel benul heeft van wat Ajax is, waarom dat zo machtig is en bovenal wat een geweldig gevoel het is als je club weer eens een enigszins aanvaardbaar resultaat neerzet.