Vliegtuigtochtje

Ook ik ben gezwicht: ik heb een blog. Klaarblijkelijk kan een mens niet meer fatsoenlijk voor enige tijd zijn heimat verlaten zonder over te gaan tot het bijhouden van een internetdagboekje. Hier gaan we dus...

Voor mij is het grote verlaten begonnen op zondag 18 januari toen ik om 8 uur 's ochtends Amsterdamse tijd in het vliegtuig dook richting Parijs. Dat bezoekje aan de Franse medemens was echter maar zeer tijdelijk aangezien ik aldaar weldra op een vliegtuig richting JFK Airport zou stappen. Dat weldra had echter nog vies tegen kunnen vallen ware het niet dat ik per ongeluk (echt waar!) een rij van twee-en-een-half uur skipte door vooraan aan te schuiven bij de incheckbalie.

Nu is vliegen doorgaans een bijzonder teleurstellend en saaie aangelegenheid en de vlucht van Parijs naar New York was niet anders voor de eerste tig uur. We werden verblijd met geweldige films met titels die zelfs het B-genre niet zouden verdragen en die steevast eindigden op Part VI of Deel 8. Gelukkig hadden de mecaniciens van ons vliegtuig een verrassing voor ons in petto. Door een defect landingsgestel (of was het iets met de vleugels?) werd de eerste landing op het laatste moment afgebroken en doken we weer de lucht in. Om vervolgens een half uur later onder begeleiding van brandweer met loeiende sirenes een tweede poging te wagen. Ik vond het in ieder geval een mooi welkom van mijn persoon in de US of A. De Franse mademoiselle schuin tegenover mij kon er minder van genieten en tooide zich al snel in een met zwarte mascara doorlopen gezicht. Zou niet mijn keuze geweest zijn...

Uit het vliegtuig gewandeld wachtte al snel de lange rij voor de paspoort/visa-controle die ik dit keer wel volledig doorlopen heb. Laten we zeggen drie uur later kon ik uiteindelijk het vliegveld verlaten en al taxi'end richting de Riverside Drive togen om aldaar mij in NYC te gaan settlen. En zo geschiedde.