New York, home of the greatest rappers

New York is bekend om allerlei zaken, van kunst tot restaurants en van de Yankees tot aan de Knicks. Maar soms is het goed om ook eens wat aandacht te geven aan minder cultureel verantwoorde, high brow, leuk-op-verjaardagsfeestjes verhalen. Een in sommige kringen op zijn minst onvolprezen topproduct van NYC is toch echt de keiharde rapmuziek. Zoals de Jeugdvan Tegenwoordig het wellicht zou zeggen: de New Yorkse rappers komen hard.

New York is niet per definitie de bakermat van de rap, maar het is op zijn minst een redelijk broedplaatsje geweest. Je zou hier een hele tour kunnen maken langs pure raphistorie. Even langs Queensbridge van Nas en Mobb Deep, een tripje naar het Brooklyn van Biggie en dan kan je nog bijvoorbeeld een kijkje nemen op de straten in The Bronx waar in de jaren zeventig Grandmaster Flash (en vriendjes) geschiedenis maakte(n). De mogelijkheden zijn eindeloos.

Het is in ieder geval weer eens wat anders dan het MoMA, The Met of het Guggenheim. En wie zegt dat de rapwereld niet eveneens talloze wijsheden (of laten we zeggen aaridigheidjes) heeft opgeleverd? Tijdens een biertje (met een deel van de Nederlandse enclave) in en Jazzcafe werd ik gisteravond gewezen op de volgende quote van The Notorious BIG: "I know motherfuckers, who know motherfuckers." Los van de evidente vetheid van die quote moest ik toch ook even denken aan het feit dat je hier constant bekenden tegenkomt en dan met name die hele Nederlandse clan alhier en hoe iedereen weer iedereen kent: We know motherfuckers, who know motherfuckers...


nb.
excuses voor het taalgebruik, maarja iets met rappers, grove taal, et cetera et cetera. en los daarvan: boeien....